De Leven is vrijheid
De Leven is kunst.
De Leven is ongrijpbaar.
De Leven is niet te snappen.
De Leven is niet te horen, niet te zien.
De Leven is altijd.
De Leven is vrij.
De Leven is jou.
De Leven is mij.
Nooit kan het iets anders zijn.
Altijd hier.
Nooit geweest.
Het bestaan is wat er gezocht wordt maar het zoeken is het ook.
Nooit valt er meer iets fouts te doen.
Brein: “maar ik begrijp het niet.”
*Dat is oké, dat is het ook.
Brein: “maar wat moet ik dan doen? Wat zeg je tegen me?”
*Ik hou van jou
Ik hou van jou
Ik hou van jou
Ik hou van jou
Natuurlijk valt er niets te doen.
Niets veranderd dat wat altijd al is.
Brein: “MAAR WAAR IS HET??”
*Hier, nu, jij, in perfect gemanifesteerde staat van alles dat is. Jij bent de vrijheid in een lijfje. Jij bent de vrijheid in een breintje. Jij bent de leven zelf – als we al eventjes voor de grap over een ‘jij’ kunnen praten.
Ik hou van jou
Ik hou van jou
Ik hou van jou
Ik hou van jou
In de war zijn is het ook.
Geloven dat je ‘beter’ kan is het ook.
Je alleen voelen is het…
Huilend typende op een schapenkleed… Het is het allemaal.
Je bent vrij
De Leven is vrij.
Je bent veilig.
Je bent veilig.
Je bent veilig.
Je bent veilig in je menszijn.
Je bent veilig in je grootsheid.
Je bent veilig in je emoties.
Je bent veilig in je brein.
Alles wat je zoekt.
Alles wat je voelt.
Alles wat je wilt.
Alles wat je verlangt.
Alles wat je denkt.
Alles wat je ziet.
Alles wat je ruikt.
Alles wat je bent.
is nu.
In je pijn.
In je pijn.
In je angst.
In je angst.
We zinken in de leven, maar je kan het ook vallen noemen… of vliegen.
Ik hou van jou zelfs als je even gelooft dat het niet zo is.
Vrijheid is alles mag zijn. Vrijheid is alles dat niet mag zijn. Vrijheid is onontkoombaar.
Jij bent de definitie van vrijheid.
Jij bent het.
Jij bent het altijd al geweest (als we voor de grap even over een ‘altijd’ praten)
De frequentie van De Leven beweegt de poppetjes of we het nou willen of niet. Of we nou geloven of niet. Of we nou hard werken of niet. Of we nou accepteren of niet.
Hier gaat het brein even door pijnlichamen heen die niet meer bestaan maar nog wel herinnerd worden. Geen mening over dat wat gebeurd. En geen mening over de mening over dat wat gebeurd.
Pijn is een intense emotie, net als liefde.
Angst is een intense emotie, net als liefde.
De wereld wordt gekleurd door de ogen die kijken. En die wereld wordt vertaald door de kijker achter de ogen.
Als het gras overal hetzelfde is, zal zelfs de kleur groen niet meer bestaan.
Ze wou woorden van verlichting.
Ze wou woorden van verandering.
Ik kon ze haar niet geven want De Leven die ze zoekt kan niet anders zijn dan dit – dus stopt ze maar weer met zoeken.
Brein: “WAT BEDOEL JE MET DIT IS HET?? HOEZO!? WE HEBBEN TRANEN, PIJN, ANGST, OVERGAVE, BEWUSTZIJN, VREDE, VRIJHEID…. o… Wacht eens even… Het is allemaal.
Alles is hier… Nu.
Liefde?? Voor Alles?
Liefde is alles? Shit”
*Ik hou van jou
Ik hou van jou
Ik hou van jou
Ik hou van jou
Jou door het leven zien bewegen als in een opera is mijn vleesgeworden verlangen. Je kostuums, je drama, je liefde, je volhardendheid, je zachtheid, je grootsheid, je humor, je doortastendheid, je creatie, je zijn.
Je mag je alleen voelen, want ik heb je.
Je mag in de war zijn, want ik heb je.
Je mag bang zijn, want ik heb je.
In volledige vertrouwen laat ze los wat nooit is geweest en altijd zal zijn.
Vliegend door de kosmos in een jurk van dimensies en een tiara van multiversa op haar dansende haren.
Het maakt niet meer uit wat het poppetje doet, want ze zal (ALTIJD) dit zijn.
Dit is vrijheid.
De Leven.