De leven spelen

“There is no enlightenment outside of daily life”

-Thich Naht Hahn

 

Ze blijft het maar zeggen; er valt nergens naar toe te gaan – er valt niets te bereiken en alles is hetzelfde… Dit is hét, ondanks dat we (het brein) niet kunnen begrijpen wat dat ‘hét’ dan is – De Leven zal altijd De Leven zijn.
brein: “Sjit!”

Laten we eerlijk wezen, soms wilt het brein, zoals altijd, het ietwat te serieus nemen. Wat wilt het brein dan zo graag serieus nemen? Nou ja, alles eigenlijk… En we willen het brein, het brein is BRILJANT, het brein is magisch en het brein staat in dienst van het poppetje.. Wat zegt ze toch?

 

Wacht ik neem je even mee – De Leven spelen doen we zo…

Alles wat we op elk moment denken mee te maken is de creatie van het brein. Het brein is geweldig, en de beste tool die onze poppetjes hebben om dit leven te leven/spelen PRECIES zoals het poppetje wilt. 

We hebben alleen nooit geleerd hoe ons brein voor ons kan werken…

Vanaf het moment dat we uit het geboortekanaal zijn geschoten hebben we geleerd het leven te ervaren vanuit de perceptie van poppetjes die OOK niet geleerd hebben dat het brein magisch is en de creator van alles dat ze zien/voelen/denken/bewegen/ruiken.

MAAR WAT ZEG JE TOCH TEGEN ME?

 

Nou laten we even voor de grap deze situatie nemen – onder de bomen in Italië met de zon die door de bladeren schijnt, koude drankjes en een ratjetoe aan verschillende soorten banken, stoelen, tafels, spiegels in de bomen, en lampen (een echte Alice in Wonderland situatie). De wind ruist door de blaadjes en streelt over haar huid en er speelt zachte muziek door de speakers die bijna overschreeuwt wordt door de altijd aanwezige cicade’s. De bloemen en gras zijn verwelkt door de lange droogte en er vliegt een wesp langs om eventjes op de ijskoude glazen te gaan zitten waar het vocht van het ijs nog aanhangt. Ze heeft haar laptop open en danst mee op de muziek die door haar witte koptelefoon de oren bereikt (je raadt het al, haar huidige situatie.. de enige die nu bestaat)

Wat kan haar brein doen?

Haar brein heeft altijd genoeg te zeggen over dingen die ze tekort heeft, of die niet goed genoeg zijn, of anders kunnen.
Je weet wel….Brein (ja, deze kennen we allemaal)

Maar wat is het punt?

 

Wat is het punt om te focussen op alles wat niet is, als ALLES in de regel NIETS is (snappen we deze nog?)

 

Laat me het even strippen.

 

Een realiteit is niets anders dan een geloof, en een geloof is niets anders dan een herhaalde gedachten…

Deze kennen we.

Dus een realiteit is een creatie van het brein, en ALLEEN maar een creatie van het brein. Er is niets fout of goed aan dit, het is alleen maar gewoon zo, je weet wel, zonder oordelen…
Deze realiteit is gecreëerd door een breinloop (de herhaalde gedachten) en deze loop zorgt ervoor dat je ten aller tijden bewijs krijgt van wat je gelooft.. En niet omdat je het alleen maar even denkt, maar omdat in ’tijd’ de gedachte er een emotie aanhangt, en de emotie is een vibratie, en we zijn nou eenmaal vibraties in een vibrerend bestaan…
(zie hier de perfecte (en herkenbare) werking van ons mens zijn, alleen dan met de loops die we met de paplepel ingegoten hebben gekregen, tenminste, onze poppetjes dan.
Denken een tekort te hebben voelt niet fijn, is niet leuk. Dan moeten we (het brein) alert zijn, want tja… anders hebben we straks misschien wel zo een tekort dat we niet meer veilig kunnen leven (fight, flight, freeze).
En dat betekent niet dat er daadwerkelijk niet ergens een ’tekort’ te vinden is, er is altijd iets te vinden.. Ik bedoel we hebben allemaal wel iets NIET wat we heel graag wel willen, of zelfs ‘echt echt nodig’ hebben.

Ik bedoel mijn poppetje is het daar absoluut mee eens, zij heeft al ruim 2 ½ jaar een rechtszaak lopen vanuit een opgelegd systeem die haar gaat vertellen of haar leven wel goed genoeg geleefd wordt volgens de maatstaven en of wat ze zegt wel waar is en welke  consequenties daar dan aan hangen. Die consequenties blijken nu te zijn dat ze niet het geld krijgt waar ze recht op te heeft, maar met een zeg €30,- per week rond komt. ‘Natuurlijk’ heeft ze (haar brein) nog steeds dikke meningen over dat ze nog niet die briljante doorbraak heeft gehad, en miljoenen verdient in al haar awesomeness en na al dat HARDE werk.
Daarnaast ervaart het lijfje nog steeds pijn (‘al 10 jaar,’ blijkt ze belangrijk te vinden, al weten we heus wel dat tijd niet bestaat), en doen haar hersenen nog steeds niets hetzelfde als dat ze deden voor het auto ongeluk, en dat is op zijn zachts gezegd best wel eens oncomfortabel.
*Let goed op, dit zeg ik niet voor medelijden maar enkel en alleen om te laten zien dat ALLE poppetjes dingen in hun leven ervaren die triggeren, die pijn doen, die conditioneringen aan het licht brengen, die fucking moeilijk zijn..

Maar wat is net zo waar, als bijvoorbeeld dat tekort?

Well… kijk maar naar dat voorbeeld van haar huidige situatie. Wat heeft ze wel?

Waar is de dankbaar voor?

Wat kan ze zien/ruiken/voelen/denken waar ze zich goed bij voelt? – Juist De Leven en ALLES wat ze te bieden heeft.

 

Precies hetzelfde leven, NIETS VERANDERD, maar dan vanaf een andere kant bekeken. De andere kant van de spiegel.

Alle emoties zijn ten allen tijden te vinden in al de poppetjes, want alles is één, het is alleen het brein die ze wilt scheiden en benoemen en focust op datgene wat al zolang herhaald wordt (hello breinloop).

(Gelukkig is dat hét ook – de leven van het poppetje, perfect in elk moment, ook op de momenten dat ze denkt hét even niet te zien.)

 

Het poppetje leren van haarzelf te houden tijdens het hele proces menszijn is het hoogst haalbare doel in haar ogen #poppetjeblij

Alles mogen zijn, denken en voelen in elk moment wanneer het opkomt, een beetje zoals poepen, of de wind (see what i did there?).
Het komt en het gaat.

En dat doet ze door veilig te zijn IN haarzelf, wat de situatie om haar heen ook lijkt te zijn.

Alles gecreëerd door mij voor haar.

 

Het installeren van een nieuwe breinloop, nieuwe gedachten.. herhalen herhalen herhalen herhalen herhalen herhalen totdat ze het gelooft, en dat creëert weer een nieuwe realiteit – WELKE ZE DAN OOK MAAR WILT, want de mogelijkheden zijn eindeloos, want:

niets is wat het lijkt, alles is alleen maar wat er gelooft wordt dat het is (briljante zin, al zeg ik het zelf).

 

Het is zo simpel dat het hoogst ingewikkeld lijkt.

Trainen van de focusspier, zo vaak ze maar kan.

 

Hoe veiliger ze zich voelt (in haarzelf), hoe dieper ze zakt in haar natuurlijke staat van zijn: gelukkig, blissful, dankbaar, liefde – Zo grenzeloos als De leven.

Liefde voor alles, want alles is natuurlijk gewoon weer doodnormaal en hinderlijk hetzelfde.

 

Het leven trekt leven aan, en zij kan niet méér levend zijn dan nu.

 

“

The best thing we can do for the world is being (alive)
If She loves her, She loves all.

 

En dat noemt ze; “Het spelen van De Leven”

 

En ze zou niets anders willen. Want Damn, wat is ze//De Leven magisch.